Podstawowe metody leczenia osteochondrozy kręgosłupa lędźwiowo-krzyżowego

W trakcie choroby dochodzi do utraty prawidłowego kształtu i elastyczności krążków międzykręgowych: następuje ich stopniowa deformacja. Odległość między kręgami zmniejsza się, co prowadzi do ucisku nerwów i bólu. Ze wszystkich odcinków kręgosłupa, najczęściej na te zmiany patologiczne narażony jest odcinek lędźwiowo-krzyżowy.

Przyczyny i oznaki osteochondrozy lędźwiowej - jak objawia się choroba?

Omawiana choroba występuje na skutek nieprawidłowego rozłożenia obciążenia na kręgosłup. Jest to główny powód diagnozowania osteochondrozy lędźwiowej. Istnieje wiele czynników, które mogą powodować pojawienie się i rozwój tej choroby.

• Pasywny styl życia. Dotyczy to także osób prowadzących przeważnie siedzący tryb życia. W pozycji siedzącej mięśnie gorsetu rozluźniają się, co zwiększa obciążenie odcinka lędźwiowego kręgosłupa.
• Zjawiska zapalne zlokalizowane w stawach kręgosłupa.
• Błędy w funkcjonowaniu układu hormonalnego, brak równowagi hormonalnej.
• Poważne choroby zakaźne kości i stawów (gruźlica, zapalenie kości i szpiku).
• Wady przewodu żołądkowo-jelitowego i serca.
• Styl życia związany z ciężką pracą fizyczną (ładowacze, ciężarowcy, pracownicy budowlani).
• Nierówna postawa, nieprawidłowe chodzenie.
• Słaba gęstość tkanki chrzęstnej (czynnik dziedziczny).
• Wrodzone patologie związane z budową kręgosłupa/szkieletu. Odchylenia w funkcjonowaniu układu mięśniowo-szkieletowego.
• Otyłość.
• Niezrównoważony reżim pracy i odpoczynku.
• Wiek. U ludzi po przekroczeniu 50. roku życia krążki międzykręgowe stają się mniej elastyczne i nieaktywne.
• Zatrucie chemiczne.
• Płaskostopie. Przy prawidłowej budowie stopy obciążenie pochłaniane jest podczas chodzenia. Jeśli występuje płaskostopie, krążki międzykręgowe otrzymują maksymalne obciążenie, co prowadzi do ich deformacji i zniszczenia.
• Kontuzja pleców.

Objawy danej choroby są podzielone na trzy grupy. Objawy odruchowe (ból). Mają kilka przejawów:

• Lumbago. Występuje w wyniku nagłego ruchu (skok wzwyż, bieganie, kaszel). Ból ten ma charakter napadowy (lumbago). Podczas tego ataku pacjent pochyla tułów do przodu i pozostaje w tej pozycji przez pewien czas: próby wyprostowania powodują nową falę bólu. Lumbago powstaje w wyniku ucisku korzeni nerwowych.
• Lumbodynia. Ból występujący w okolicy lędźwiowej ma charakter nasilający. Początkowo pacjent odczuwa pewien dyskomfort, który może przerodzić się w silny, regularny ból. Przyczyną lumbodynii może być siedzący tryb życia i nadmierna aktywność fizyczna. Lumbodynia może rozwijać się na tle lumbago.
• Rwa kulszowa. Wrażenia bólowe rozprzestrzeniają się wzdłuż nerwu kulszowego. Główną lokalizacją są kończyny dolne. Zjawisko to występuje, gdy korzenie nerwowe rdzenia kręgowego są ściskane. Jeśli w procesie destrukcyjnym biorą udział włókna ruchowe, pacjent doświadcza skurczów mięśni i osłabienia mięśni. Zignorowanie tych objawów może w przyszłości doprowadzić do zaniku mięśni.

Zespół korzeniowy. Charakteryzuje się następującymi przejawami:

• skóra nóg okresowo traci wrażliwość;
• pacjent skarży się na ból w okolicy lędźwiowej;
• występują zakłócenia w układzie pocenia.

Objawy korzeniowo-naczyniowe. Występują na tle ucisku naczyń krwionośnych. Od pacjenta odnotowuje się następujące skargi:

• ciepło/zimno w kończynach dolnych;
• lekkie mrowienie/nasilający się ból stóp;
• obrzęk (przy ucisku żył).

Brak odpowiedniego leczenia może wywołać udar kręgosłupa, który może prowadzić do częściowego/całkowitego paraliżu kończyn dolnych, a także poważnych dysfunkcji narządów miednicy. Osteochondroza lędźwiowa negatywnie wpływa na strukturę kręgów: z czasem mogą ulec przemieszczeniu. Naruszenie to może wywołać szereg negatywnych zjawisk.

• Zaburzenia funkcjonowania narządów wewnętrznych i układu moczowo-płciowego.
• Częste zmęczenie.
• Słabość.
• Drażliwość.

Objawy osteochondrozy lędźwiowo-krzyżowej w zależności od stopnia - jak diagnozuje się chorobę?

W zależności od zestawu i siły objawów klinicznych omawianą chorobę dzieli się na kilka stopni. Pierwszy jest początkowy, drugi stopień jest łagodny, trzeci jest ciężki.

Osteochondroza lędźwiowa I stopnia.

Charakteryzuje się głównymi objawami:

• Lumbago (lumbago), które występuje w wyniku pęknięcia torebki krążka (międzykręgowego).
• Obrzęk tkanek.
• Skurcz mięśnia.
• Regularny ból.

W przypadku osteochondrozy lędźwiowej 1. stopnia u pacjenta mogą wystąpić dodatkowe objawy spowodowane uciskiem naczyń krwionośnych i korzeni nerwowych.

• Imitacja zaburzeń związanych z funkcjonowaniem nerek i przewodu pokarmowego.
• Okresowy ból brzucha występujący na tle skurczu mięśni brzucha.

Osteochondroza lędźwiowa II stopnia.

Ten stopień osteochondrozy lędźwiowej charakteryzuje się również następującymi objawami:

• Regularny ból (lumbodynia). Lokalizacja bólu, który może mieć różną intensywność, to dolna część pleców.
• Niestandardowa ruchomość w stawach kręgosłupa. Ciasny bandaż na dolnej części pleców może na krótko poprawić ogólny stan pacjenta i zmniejszyć ból.
• Wadliwe funkcjonowanie (nie zawsze) narządów wewnętrznych. W niektórych przypadkach u pacjenta z osteochondrozą lędźwiową może wystąpić astma oskrzelowa i zaburzenia w funkcjonowaniu dróg żółciowych/moczowych.
• Ból kończyn dolnych promieniujący w kierunku nerwu kulszowego.

Osteochondroza lędźwiowa III stopnia.

Przy tym stopniu choroby konieczne jest leczenie chirurgiczne, w przeciwnym razie może dojść do paraliżu i śmierci. Trzeci stopień osteochondrozy lędźwiowej ma swoje osobliwości.

• Deformacje kręgosłupa: skrzywienie w prawo/lewo (skolioza); wygięcie się do przodu (lordoza), wygięcie kręgosłupa lędźwiowego (kifoza).
• Stały, silny, ostry ból, który pojawia się przy najmniejszej aktywności fizycznej (zmiana pozycji, kaszel, kichanie).
• Obrzęk tkanki mięśniowej, więzadeł.
• Okresowy/regularny brak czucia w dolnej części ciała (dolna część pleców, nogi, stopy).
• Wady układu moczowo-płciowego.

Metody leczenia osteochondrozy lędźwiowej

Wybór taktyki leczenia danej choroby będzie zależał od stopnia osteochondrozy, obecności dodatkowych chorób, ogólnego stanu pacjenta i innych czynników, które lekarz prowadzący będzie koniecznie wziął pod uwagę.

Każdy lekarz przepisując leczenie kieruje się dwoma ważnymi punktami.

• Aby wyeliminować osteochondrozę okolicy lędźwiowej, potrzebne jest zintegrowane podejście.
• Środki lecznicze (intensywność, czas trwania) zostaną określone na podstawie poziomu zaniedbania danej patologii.

Farmakoterapia osteochondrozy lędźwiowo-krzyżowej – skuteczne leki

Każdego roku naukowcy opracowują nowe leki, które pomagają złagodzić objawy osteochondrozy lędźwiowej. Poniższa lista leków nie jest standardowa i może ulec zmianie. Jednak dzisiaj lekarze często stosują określone leki w celu zwalczania objawów tej choroby.

• Chondroprotektory. Hamują procesy destrukcyjne w tkankach chrzęstnych kręgosłupa, które zachodzą w początkowej fazie choroby.
• Leki przeciwzapalne (niesteroidowe). Stosowany w leczeniu osteochondrozy lędźwiowo-krzyżowej II stopnia. Ta grupa leków może być stosowana w postaci zastrzyków (domięśniowych), tabletek, maści, czopków doodbytniczych, kapsułek i roztworów. W przypadku zaostrzenia choroby pacjentowi można przepisać zastrzyki (16 mg/dzień)
• Leki zwiotczające mięśnie. Pomóż wyeliminować dyskomfort spowodowany wzmożonym napięciem mięśniowym.
• Leki rozszerzające naczynia. Pomaga poprawić krążenie krwi, zapobiegając zastojom, minimalizując ryzyko infekcji w organizmie.
• Miejscowe środki znieczulające. W przypadku silnego, ciągłego bólu anestezjolog wykonuje blokadę. Roztwór wstrzykuje się w bolesne miejsce za pomocą specjalnej igły. Ból natychmiast mija i nie dokucza przez kilka tygodni. Taką blokadę należy stosować tylko w skrajnych przypadkach: wiąże się to z wieloma negatywnymi konsekwencjami.
• Kompleksy witaminowo-mineralne. Często przepisywany pacjentom w podeszłym wieku, w celu zwiększenia siły ścięgien i więzadeł.

Masaż w osteochondrozie lędźwiowej okolicy lędźwiowo-krzyżowej

Ta metoda leczenia będzie przydatna w podostrym stadium danej choroby. Poprzez masaż można wyeliminować ból, pozbyć się napięcia i stwardnień mięśni.

Masaż należy wykonywać na zdrowym (nienaruszonym! ) obszarze. Podczas zabiegu pacjent ułożony jest na płaskiej, twardej kanapie, na brzuchu. Umieść poduszkę/poduszkę pod brzuchem. Konieczne jest również upewnienie się, że nogi pacjenta są uniesione (45 stopni). Czoło powinno opierać się o twardą powierzchnię.

Do przeprowadzenia masażu lepiej jest użyć specjalnych produktów (oleje, kremy, balsamy) o właściwościach rozgrzewających lub przeprowadzić sesję bezpośrednio po zabiegach termicznych (kąpiel, sauna). Obecnie istnieje wiele technik masażu, wyróżnijmy najważniejsze:

• Głaskanie. Istnieje kilka rodzajów uderzeń: haczykowate, poprzeczne płaskie, wachlarzowe, kończące się symetrycznymi uderzeniami w okolicy mięśni mostka.
• Ściskanie. Wykonywany w połączeniu z głaskaniem. Ta technika masażu zapewnia rozciągnięcie mięśni.
• Ugniatanie.
• Drżący.
• Sproszkowanie. Często stosowany w celu poprawy funkcjonowania ścięgien, więzadeł i stawów.
• Wpływ punktowy. Nie każdy masażysta jest w stanie wykonać zabieg z wykorzystaniem techniki akupresury.

Gimnastyka lecznicza lub terapia ruchowa w osteochondrozie lędźwiowej - zestaw ćwiczeń dla kręgosłupa lędźwiowo-krzyżowego na wideo.

Cały kompleks ćwiczeń fizycznych stosowanych w diagnostyce osteochondrozy lędźwiowej powinien pomóc zwiększyć ruchomość odcinka lędźwiowego.

Gimnastyka lecznicza nie będzie skuteczna, jeśli ćwiczenia będą wykonywane sporadycznie. Główną zasadą terapii ruchowej jest regularność. Ciągłe wykonywanie określonego zestawu ćwiczeń pomoże wyeliminować procesy destrukcyjne w stawach międzykręgowych. Zabrania się wykonywania terapii ruchowej w przypadku ostrego bólu. W przypadku silnego bólu lekarze zalecają leżenie w łóżku i noszenie specjalnych gorsetów. Kiedy ból ustąpi, możesz spróbować ćwiczeń terapeutycznych.

Fizjoterapia osteochondrozy lędźwiowej

Ta metoda leczenia zachowawczego jest jedną z najskuteczniejszych. Aby jednak osiągnąć pożądany rezultat, trzeba poświęcić dużo czasu. Stosowanie kilku rodzajów fizjoterapii jednocześnie pomaga przyspieszyć powrót do zdrowia. Ta metoda leczenia ma wiele przeciwwskazań, których nie można zignorować. Często fizjoterapia jest przepisywana dzieciom, kobietom w ciąży, matkom karmiącym i pacjentom w podeszłym wieku.

Zabrania się stosowania fizjoterapii w następujących przypadkach:

• rak;
• ostre stadia osteochondrozy;
• poważne zaburzenia w funkcjonowaniu ośrodkowego układu nerwowego;
• uraz okolicy, w której należy wykonać fizjoterapię.

Obecnie w leczeniu osteochondrozy lędźwiowej popularne stało się wiele zabiegów fizjoterapeutycznych.

• Promieniowanie ultrafioletowe. Obszar patologiczny jest narażony na działanie ciepła, co pomaga poprawić ukrwienie, wyeliminować skurcze i wyeliminować ból.
• Magnetoterapia, elektroforeza. Zastosowanie metody polega na poddaniu bolesnego obszaru kręgosłupa działaniu pola magnetycznego/elektrycznego. Dzięki temu działaniu możliwe jest uregulowanie procesów metabolicznych organizmu, wyeliminowanie (całkowicie/częściowo) zjawisk zapalnych i przyspieszenie powrotu do zdrowia.
• Laseroterapia. Stan dotkniętych korzeni kręgosłupa ulega znacznej poprawie dzięki działaniu na nie emiterów helu i neonu.
• Balneoterapia. Głównymi składnikami używanymi do przeprowadzenia omawianego zabiegu fizykalnego są borowiny lecznicze i wody mineralne.
• Terapia detensorowa (mechaniczne rozciąganie kręgosłupa). Dotyczy silnego bólu pleców.

Środki ludowe na osteochondrozę lędźwiową

Ta metoda leczenia polega na stosowaniu maści, nacierań i okładów zawierających rośliny lecznicze. Takie środki pomagają zmniejszyć stan zapalny i wyeliminować ból. Zaleca się ostrożność przy stosowaniu środków ludowych w leczeniu osteochondrozy lędźwiowej: może wystąpić/rozwinąć się reakcja alergiczna.

Często w walce z chorobą stosuje się otarcia i okłady:

• Nalewka z czerwonej papryki: do nacierania bolesnych miejsc w dolnej części pleców. Aby przygotować lek, należy wymieszać 1 łyżkę. wódka (rozcieńczony alkohol medyczny), 20-25 gr. sucha mielona czerwona papryka. Konieczne jest zaparzanie (od czasu do czasu mieszając) tych składników przez 5-7 dni.
• Kamfora i musztarda: do codziennego nacierania przed snem. Aby przygotować produkt, wymieszaj musztardę w proszku (50 g), alkohol kamforowy (50 ml), alkohol medyczny (90-100 ml), ubite białka (3 szt. ). Po dokładnym wymieszaniu powinieneś otrzymać płynną maść.
• Miód i aloes: do okładów na dolną część pleców (2 razy dziennie). Do przygotowania tego produktu należy użyć miodu (100 ml), rozcieńczonego alkoholu medycznego (150 ml), soku z aloesu (50 ml). Przed użyciem tę mieszaninę należy pozostawić na 10-12 godzin.
• Korzeń chrzanu i alkohol: do nacierania dotkniętego obszaru pleców. Aby przygotować ten produkt, zmieszaj w równych proporcjach sok z korzenia chrzanu i alkohol medyczny. Po wmasowaniu owinąć leczony obszar.
• Sok z czosnku i słonina (1: 2): do wcierania w bolące miejsca w dolnej części pleców.
• Liście kapusty obrane z grubych żyłek: do okładów. Przed nałożeniem liść kapusty należy zanurzyć w gorącej (nie wyższej niż 60 C) wodzie. Możesz zabezpieczyć liść w dolnej części pleców za pomocą bandaża/gazy. Po zmianie koloru liścia zabieg można powtórzyć.

Zapobieganie osteochondrozie lędźwiowej

Zapobieganie tej chorobie obejmuje cały szereg działań.

Odpowiednie odżywianie. Dieta powinna być zbilansowana i niskokaloryczna. Nie zaleca się spożywania posiłków częściej niż 6 razy dziennie. W codziennej diecie powinny dominować określone produkty.

• Ryba (morze).
• Tłuszcze roślinne (oliwa z oliwek, olej lniany).
• Produkty mleczne o minimalnej zawartości barwników i cukru.
• Dania zawierające żelatynę (mięso w galaretce, galaretka).
• Chrząstka zwierzęca (można wykorzystać do przygotowania pierwszych dań).
• Świeże owoce, warzywa.
• Zieleń.
• Woda mineralna.

Przydatne będzie przyjmowanie kompleksów witaminowo-mineralnych (1-2 razy w roku).

Aktywny styl życia

• Pływanie.
• Codzienne spacery.
• Ćwiczenia gimnastyczne (odpowiednie również dla kobiet w ciąży).

Wykonywanie prostych ćwiczeń fizycznych (15-20 minut dziennie) mających na celu wzmocnienie mięśni pleców.

Osteochondroza lędźwiowa może przejść ze stanu ostrego do przewlekłego, a to oznacza roczne wydatki na masaże, zastrzyki przeciwbólowe i maści rozgrzewające. Jeśli tego wszystkiego nie leczysz, konsekwencje mogą być bardzo smutne, nawet paraliż lub śmierć!